Sebiller, Osmanlının yol kenarlarında merhameti imlediği yerlerdi.
Çünkü Osmanlı insanı buradan dağıtılan sularla serinlerdi.
Kandil ve bayram gibi mübarek günlerde ise bal ve şekerden yapılmış şerbetlerle ağzını şenlendirirdi.
Bu sebil Yemen ve Tunus fatihi Koca Sinan Paşa’ya ait.
Koca Sinan Paşa fatihliği dışında küçük işlerle uğraşmayı da kendini iş edinmiş bir paşa.
Bu yüzden tarihi karakter olarak Koca Sinan Paşa’yı hiç ama hiç sevmem.
Ama sebili çok güzel.
Tam köşe başında.
5 kemer pencereli.
Parmaklıkları demirden dökme ve altı köşeli.
Tahta saçaklı ve nazik kubbeli.
2 yıl önce bu sebilin fotoğrafını çektiğimde durum içler acısıydı.
Çöplüktü desem çokta abartmış olmam.
2 gün önce de fotoğrafını çektim.
Restorasyondan geçmiş, turistik eşya satan bir dükkana dönüşüvermiş.
Adres: Koca Sinan Paşa Sebili, Çemberlitaş’ta bulunuyor. Divanyolu Caddesi ile Demirciler Sokağı’nın kesiştiği köşebaşındadır.
Not: Unutmadan bu zat-ı muhteremi neden sevmadiğimi bu linkte anlatmıştım.