Kandillerden İdamlara ve Bir Çift Kadına Fenerbahçe Feneri

Fenerbahçe Feneri ne Şile Feneri gibi ne Anadolu Feneri gibi ne de Rumeli Feneri gibi heybetli kayalıklara konuşlanmış değil. Dolayısıyla pek de görkemli değil ve pekte iyi fotoğraf vermez. Diğer fenerler onbinlerce hatta yüzbinlerce çekilirken o sadece birkaç kez çekilir. Bir fener olarak denizlerin yalnızı değildir o fotoğrafında yalnızıdır. Ama tam da zıttı şekilde görkemli bir tarihi vardır. En azından bu fenerler gibi tarihi tıfıl değildir. Çünkü Osmanlının inşa ettiği ilk fenerdir o. İlk göz ağrısıdır.

Yıl 1562.

Kanuni Sultan Süleyman, Kalamış Burnu’nda müslümanların ve gayri gemilerin geceleyin gelip geçerken taşa çarpıp zarar ziyan yaratmaması için bir fener inşa edilmesine dair bir ferman yayınlar. Fener yapılıp tepesinde her gece kandiller yakılmaya başlandığında, Osmanlı’da ilk fenerini inşa etmiş olur böylece.

Gel zaman git zaman fener sadece gemilere yol gösterip, hayat kurtamak için kullanılmaz. Bizzat hayatın kanlı bir şekilde sonlandırıldığı bir mekan olarakta kullanılır.

Yıl 1707.

3. Ahmet’in kubbe veziri olan Seyyid Firari Hasan Paşa fenerci odasında, fenere çıkan kapının dibinde boğdurulur. Vücudunu buradan denize atılır. Başı ise Topkapı Sarayı’na götürülüp kimlik tespiti yapıldıktan sonra Sarayburnu’ndan denize fırlatılır.

Ve yıl 1920.

İstanbul’u işgal eden İngilizlerden bir grup İngiliz askeri fenere çıkmak isteyince, Fenerci Mediha Hanım ve annesi elinde sopalarıyla kovalarlar sarhoş İngiliz askerlerini. Çıkarmazlar fenerin tepesine.

Yoktur öyle. Hem İstanbul’u işgal edeceksin hem de elinde içki fenerin tepesine çıkıp, İstanbul’u manzarana alıp keyif sürüceksin.
Koca padişah izin verse de bir çift kadın izin vermez.